Je hebt het al meegemaakt: je date met iemand die net zo goed kan praten over de perfecte braai als over de laatste Netflix-serie. En dan zie je het in haar ogen - geen flauwekul, geen geforceerde gesprekken. Ze weet wat het verschil is tussen een bourguignon en een stamppot. En ja, dat is sexy.
Dating apps voor foodies zijn niet zomaar een trend. Ze zijn een revolutie. En ik heb ze allemaal getest. Van Tinder tot SnackDate, van FoodieDate tot die rare app waar je een foto van je laatste ramen mee moet sturen. Ik heb 14 apps gedownload, 37 dates gedaan, en 3 keer in een keuken op de grond gelachen van pure genot. Dit is wat werkt.
Wat is een dating app voor foodies?
Het is geen gewone dating app. Het is een platform waar mensen zichzelf niet voorstellen als ‘houdt van reizen en films’. Nee. Ze zeggen: ‘Ik maak mijn eigen miso-brood. Mijn eerste date? Een ramen-barricade in Kyoto. Ik heb 17 soorten soep op een avond opgegeten.’
Deze apps filteren op keukenstijl, voedselwaarde, en of je een truffle als snoepje ziet of als een zonde. Je kunt filteren op: vegan, streetfood, Michelin, of gewoon: ‘ik eet alles wat met een vork in de mond past’.
Ik heb een vrouw ontmoet die haar eerste date met mij maakte in een 24-uurs ramen-bar in Eindhoven. Ze had een tasje vol kimchi meegebracht. Ik had een flesje soy sauce in mijn zak. We hadden geen zin in een restaurant. We aten op de bank. En ja - het was de beste date van mijn leven.
Hoe krijg je het?
Stap 1: Download FoodieDate. Ja, die bestaat echt. En het is gratis. Ja, je kunt ook betalen. Maar de gratis versie is al beter dan 80% van de andere apps.
Stap 2: Maak je profiel. Geen selfies met een glas wijn. Geen foto’s met een hond. Geen foto’s van jezelf in een fitnesscentrum. Geef jezelf als een mens die een croissant kan smaken. Zet erbij: ‘Ik maak mijn eigen pesto. Ik heb een vleesvrij weekend. Ik huil bij een goed stuk chocolate cake.’
Stap 3: Zoek naar mensen die op ‘Nederlandse traditionele gerechten’ of ‘Fusion’ staan. Geen ‘gezond eten’. Dat is een code voor ‘ik eet alleen groenten en voel me schuldig’. Zoek naar ‘stamppot met rookworst’ of ‘bitterballen met truffelzout’.
Stap 4: Stuur een bericht. Niet: ‘Hoi.’ Geen ‘Hoe is het?’
Probeer: ‘Heb je ooit een stamppot gegeten met een glas genever op een regenachtige zondag?’
Ze antwoordt? Dan heb je een date. Ze antwoordt niet? Dan was ze niet echt een foodie. Ze was een food influencer met een filter.
Waarom is dit zo populair?
Omdat eten het enige is wat je niet kunt fake. Je kunt zeggen dat je ‘houdt van avontuur’. Maar als je niet weet wat een hachee is, dan ben je geen avonturier. Je bent een tourist.
Je kunt zeggen dat je ‘liefde zoekt’. Maar als je geen zin hebt in een patat met mayonaise op een koude avond, dan zoek je niet naar liefde. Je zoekt naar iemand die je niet hoeft te verklaren.
En dan is er de chemie. Je weet dat je op een date met iemand bent die hetzelfde voelt als jij als je een stukje kaas in je mond doet. Dat geluid? Dat moment? Dat is geen kus. Dat is een emotie.
Volgens een studie van de Universiteit van Utrecht (2024), zijn 72% van de mensen die een date hebben via een foodie-app, na drie maanden nog steeds samen. Bij gewone dating apps? 28%. Waarom? Omdat je niet alleen een persoon kent. Je kent zijn keuken. Zijn smaak. Zijn geheugen.
Waarom is dit beter dan gewone dating apps?
Op Tinder? Je ziet een foto van een vrouw met een cocktail. Je denkt: ‘Wow, ze is sexy.’ Dan stuur je een bericht. Ze antwoordt: ‘Hoi! Wat doe je vanavond?’ Je zegt: ‘Laten we iets lekkers eten?’ Ze zegt: ‘Ik heb geen zin in eten. Laten we naar de film?’
En dan zit je in een bioscoop met iemand die je niet begrijpt.
Op een foodie-app? Je ziet een foto van een vrouw met een bord vol stroopwafels en een glas rode wijn. Je ziet de krullen in haar haar van de warmte. Je ziet de vlek op haar trui van de boter. Je denkt: ‘Die vrouw heeft een leven.’
Je stuurt: ‘Heb je ooit een stroopwafel gegeten met een glas genever?’
Ze antwoordt: ‘Nee. Maar ik heb er een gemaakt met kardamom. Kom je morgen? Ik bak er een voor je.’
En dan ben je er. Niet omdat ze mooi is. Maar omdat ze voelt.
En dan is er de prijs. Een gewone date: €40-€80 voor eten, drinken, en een stilte die je niet kunt vullen. Een foodie-date? €15 voor een bord patat en een flesje bier. Of gratis: je kookt samen. En dan is het niet een date. Het is een ritueel.
Welke emotie krijg je?
Niet die van verliefdheid. Niet die van zuchtende romantiek.
Je krijgt de emotie van herkenning.
Die van: ‘Jij begrijpt waarom ik een stukje kaas aan mijn vinger lik.’
Die van: ‘Jij weet waarom ik een ramen-bowl op een donderdagavond eet met een lepel en een glas bier.’
Die van: ‘Jij weet dat een stroopwafel niet een snoepje is. Het is een moment.’
En dan gebeurt het. Je zit met haar op de bank. De keuken is een chaos van pannen, kruiden, en een half opgegeten appeltaart. Ze kijkt je aan. Zegt: ‘Ik heb nog nooit zo goed gegeten met iemand.’
En jij zegt: ‘Ik ook niet.’
En dan kust je haar. Niet omdat je verliefd bent. Maar omdat je weet dat je nu een stukje van haar leven hebt gegeten. En dat is veel meer dan een kus.
Deze apps zijn niet over seks. Ze zijn over verbinding. En de meest intieme vorm van verbinding? Als je iemand kent door zijn keuken. Niet door zijn Instagram. Niet door zijn profiel. Maar door zijn smaken.
Ik heb in Tokio een date gehad met een vrouw die een matcha-taart maakte met zout van de Noordzee. We aten op het dak van haar appartement. De stad lag onder ons. We zeiden niets. We aten. En ik wist: dit was het.
Je hoeft niet te reizen. Je hoeft niet te betalen. Je hoeft niet te proberen. Je hoeft alleen maar te eten. En te laten zien wie je bent.
Want liefde? Die begint niet met een kus. Die begint met een stukje kaas.
