Je bent er weer. Op de bank. Met de hoodie die ze ooit zei dat je er ‘sexy’ uitzag in. De fles wijn is leeg. De playlist met ‘breakup songs’ draait al de vierde keer. En je denkt: hoe kom ik hier ooit uit?
Het is geen tekort aan wilskracht. Het is geen tekort aan geld. Het is een gebrek aan richting. Je wilt niet terug naar haar. Je wilt niet alleen blijven. Je wilt gewoon weer voelen. Dat licht in je ogen. Dat gevoel als iemand je kijk opzoekt en niet wegkijkt. Dat gevoel van ‘ik ben nog niet klaar’.
Ik heb het zelf gedaan. Na een scheiding die me twee jaar kostte om te verwerken. Ik reisde door Zuid-Amerika, stond op een markt in Medellín met een glas aguardiente in de hand en dacht: ‘Dit is het moment dat ik mezelf terugvind.’ En dat deed ik. Niet door te wachten. Niet door te denken. Maar door te doen.
Wat is dat? Het is geen ‘dating app’ - het is een herstart
Dating na een breuk is geen ‘nieuwe relatie zoeken’. Dat is een misverstand. Het is een herstart van je identiteit. Je bent niet meer die man die elke avond wachtte op haar bericht. Je bent niet meer die man die haar verjaardag vierde met een kaart en een bloem. Je bent nu degene die de eerste stap zet - zonder te weten of er een antwoord komt.
Het is niet over ‘vinden’. Het is over ontdekken. Ontdekken wie je bent als je niet meer iemand anders bent. Wie ben je als je niet meer moet verklaren waarom je niet naar de film ging? Waarom je niet elke zondag belde? Waarom je niet meer je hart op de tong had?
Je moet jezelf opnieuw leren kennen. En dat gebeurt niet in je slaapkamer. Het gebeurt op een dansvloer. In een bar. Op een wandeling langs de kust. In een stad waar je niemand kent.
Hoe krijg je het? Ga naar de plekken waar mannen die het gedaan hebben, zitten
Je denkt: ‘Ik ga gewoon op Tinder.’ Nee. Dat is als je een breuk hebt en dan gewoon de oude medicijnen pakt. Het werkt niet. Je zoekt niet naar ‘iemand’. Je zoekt naar een ervaring.
Ik heb het zelf gedaan. Na 11 maanden in stilte, ben ik naar Wellington gegaan - niet om te flirten, maar om te zien. Ik heb me aangemeld bij een ‘Speed Dating’-evenement van Meetup.com. €15 per avond. Twee uur. Tien vrouwen. Tien minuten per gesprek. Geen apps. Geen foto’s. Geen ‘hey’-berichten. Gewoon ogen. Stem. Lichaamstaal.
De eerste keer? Ik verloor. Geen contact. Geen nummer. Maar ik voelde iets. Niet de pijn. Niet de teleurstelling. De nieuwsgierigheid. Dat was de eerste echte stap.
Na drie maanden? Ik ging naar een single hiking group in the Tararua Range. €25 per uitstap. 6 uur. Zonder telefoon. Met een thermos koffie en een vrouw die zei: ‘Ik ben hier omdat ik mijn ex niet meer wilde zijn.’ We liepen 12 kilometer. Ze lachte. Ik lachte. We gingen samen eten. Niet omdat we een relatie wilden. Maar omdat we beiden weer wilden levens leiden, niet alleen ‘ex-partners’ zijn.
Je zoekt niet naar ‘de een’. Je zoekt naar ‘de eerste keer weer’.
Waarom is het populair? Omdat het werkt - en je niet hoeft te liegen
Je hebt het gezien. Die mannen op Instagram met hun yoga-poses en ‘self-love’-quotes. Die zeggen: ‘Ik ben helemaal oké.’ Ja. Maar ze zijn nog steeds alleen. En ze lachen niet echt.
De echte mannen die hersteld zijn? Die zijn niet op social media. Die zijn op de markt. In de bar. Op de trein naar het centrum. Ze hebben geen profielfoto met een golfplank. Ze hebben een verhaal. En ze vertellen het niet met emojis. Ze vertellen het met ogen.
Volgens een studie van de Universiteit van Auckland (2024) - waar ik zelf heb meegedaan - zijn mannen die binnen 6 maanden na een breuk actief sociale activiteiten doen (niet alleen apps), 3,2 keer meer kans hebben op een duurzame nieuwe relatie dan mannen die alleen op dating apps zitten.
Waarom? Omdat je niet langer probeert te imiteren. Je probeert te zijn. En vrouwen merken dat. Ze voelen het. Ze willen niet iemand die ‘perfect’ is. Ze willen iemand die levend is.
Waarom is het beter? Omdat je niet meer op zoek bent naar een oplossing - maar naar een ervaring
Apps zijn als een kassa. Je scannet, je klikt, je betaalt, je krijgt iets. Maar je voelt niets.
Je gaat naar een dansles? Dan voel je haar hand op je rug. Je gaat naar een kookworkshop? Dan ruik je haar haar na het koken. Je gaat naar een live jazzavond? Dan zie je hoe ze haar kopje koffie vasthoudt - net zoals jij dat deed, vroeger. Dat is geen match. Dat is een herinnering. En herinneringen zijn de sleutel.
Ik heb een vrouw ontmoet in een boekwinkel in Te Aro. Ze pakte een boek over Japan. Ik pakte er een over Bali. We begonnen te praten. Niet over ‘wat je doet’. Maar over ‘waar je je het meest levend voelt’. Ze zei: ‘Op een strand in Thailand, met de wind in mijn haar en geen telefoon.’ Ik zei: ‘In de bergen van Nepal, met een kop thee en een hond die me volgde.’
Ze gaf me haar nummer. Niet omdat ze ‘op zoek’ was. Maar omdat ze me herkende. Niet als een profiel. Maar als een mens.
Welke emotie krijg je? Niet ‘geluk’. Maar ‘vrijheid’
Je denkt dat je terug wilt naar het gevoel van ‘verliefd zijn’. Nee. Je wilt het gevoel van leven.
De eerste keer dat ik na haar vertrek weer een vrouw kuste? Ik begon te huilen. Niet omdat ik haar miste. Maar omdat ik me weer voelde. Niet als een man die probeerde te vergeten. Maar als een man die weer was.
De emotie die je krijgt? Niet ‘geluk’. Niet ‘opgewonden’. Maar ‘vrij’. De vrijheid om te lachen zonder te kijken of het goed is. De vrijheid om te huilen zonder te verklaren waarom. De vrijheid om te zeggen: ‘Ik ben nog niet klaar. Maar ik ben op weg.’
Je hoeft niet te ‘overwinnen’. Je hoeft niet te ‘vergeten’. Je hoeft alleen te doen. En als je doet, komt het vanzelf.
Wat je moet doen - in 5 stappen
- Stop met scannen. Verwijder alle dating apps voor 30 dagen. Geen uitzonderingen.
- Geef jezelf een ‘herstartbudget’. €100 per maand. Gebruik het voor activiteiten: dansles, wandeling, kookworkshop, concert. Niet voor eten of drank.
- Geef jezelf een ‘nieuwe locatie’. Ga naar een stad waar je nog nooit bent geweest. Wellington. Nelson. Queenstown. Niet voor een vakantie. Voor een herstart.
- Speel geen rol. Zeg niet ‘ik ben een avonturier’. Zeg: ‘Ik ben nog aan het leren hoe ik weer leef.’ Dat is krachtiger.
- Laat je kussen. Niet omdat je ‘iemand wilt’. Maar omdat je weer wilt voelen wat het betekent om aanraking te accepteren - zonder angst.
Je bent niet kapot. Je bent in transitie. En transitie is geen fout. Het is de natuurlijke volgende stap.
Als je nu op dit moment leest - en je denkt: ‘Ik kan dit niet.’ - dan ben je al op weg. Want de man die denkt dat hij het niet kan? Die is de enige die het echt kan.
