Je zit op de bank, je telefoon ligt op je buik, je duwt door Tinder als of het een versie is van roulette met vrouwen. Je swipet. Swipet. Swipet. En dan… match. Je hart slaat een slag harder. Je denkt: dit is het. Maar dan komt haar bericht: Hey :). En plotseling voel je je alsof je net een klaslokaal binnenkwam waar iedereen je al kent… en je geen idee hebt wat je moet zeggen.
Het is niet over de foto’s. Niet over de bio. Niet eens over hoe goed je schrijft. Het is over wat je niet zegt. En dat is waar de psychologie van online dating echt begint.
Hoe werkt het eigenlijk? Wat is dit ding?
Online dating is geen dating. Het is een selectieproces met een knop. Je ziet een vrouw, je beoordeelt haar in 0,7 seconden - net zo snel als je een donut pakt als je honger hebt. Geen gesprek. Geen lach. Geen geur. Alleen een gezicht, een lichaam, een paar woorden. En dan swip je. Rechts of links. Alsof je een knop indrukt op een machine die je hart bedriegt.
De app weet wat je wil. Niet wat je zegt dat je wil. Wat je daadwerkelijk doet. Als je 90% van de vrouwen swipt die een bikini dragen, dan wil je geen vrouw met een boek in haar hand. Je wil een vrouw die je voelt als een warme hand op je billen als je moe bent. Dat is de waarheid. En apps zoals Tinder, Bumble en Hinge weten dat. Ze veranderen je profiel niet. Ze veranderen je.
Hoe krijg je het? Hoe word je een match?
Je denkt: ik moet eruitzien als een model. Of een gymrat. Of een reiziger met een foto op de Eiffeltoren. Fout. De meeste mannen die matches krijgen? Ze zien eruit als de buurman die de hond uitlaat. Maar ze hebben één ding: controle.
Je profiel moet drie dingen zeggen - zonder een woord te schrijven:
- Je bent veilig - geen overvolle foto’s, geen spiegelselfies, geen shirtloos in de keuken met een bier. Een foto met een vriend, een lach, een hond. Niet te veel. Niet te weinig. Drie foto’s. Één van je met een glimlach. Één van je in actie (fietsen, koken, een tent opzetten). Één met een ander persoon - maar niet met een vrouw. Dat maakt je niet bedreigend.
- Je bent interessant - de bio is geen CV. Geen “loves travel, pizza, Netflix”. Geen “ik ben een goeie vent”. Schrijf iets wat je echt doet. “Ik leer Italiaans om de non in Rome te flirten.” Of: “Mijn hond houdt van kippen, ik houd van haar omdat ze me laat winnen.”
- Je bent beschikbaar - als je foto’s alleen van 2018 zijn, denkt ze: “Die is nog steeds in een relatie met zijn ex.” Als je geen foto’s hebt van de laatste 6 maanden, ben je een geheim. En niemand wil een geheim.
En de prijs? Geen. Maar de tijd? 20 minuten per week. Dat is alles wat je nodig hebt. Twee foto’s updaten. Een bio herschrijven. En dan… wachten. Niet swipen als je verdrietig bent. Niet swipen als je dronken bent. Dat is de regel. Als je dat doet, krijg je matches met vrouwen die ook dronken zijn. En dat is geen date. Dat is een ramp.
Waarom is dit zo populair? Waarom doen zoveel mannen dit?
Omdat het makkelijker is dan een bar te betreden.
Je hoeft geen woord te zeggen. Je hoeft geen oogcontact te maken. Je hoeft geen angst te voelen dat je te dom bent. Je hoeft geen beer te zijn die zijn koffer opent en zegt: “Ik heb een appartement in Amsterdam.” Je bent gewoon… een profiel. En als je profiel goed is? Dan komen ze naar jou. Niet jij naar hen.
En het werkt. In Nederland zijn 42% van de relaties nu online begonnen (Centraal Bureau voor de Statistiek, 2025). In Eindhoven? Dat is 51%. Want hier zijn de mannen te lui om naar de bar te gaan. En de vrouwen? Ze zijn te verstandig om met een man te praten die zegt: “Ik ben een goeie vent.”
Je denkt: “Maar ik wil een echte vrouw. Niet een foto.” En dat is precies waar het misgaat. Online dating is geen zoektocht naar een vrouw. Het is een zoektocht naar een verbinding. En die verbinding begint niet met een kus. Die begint met een swip.
Waarom is het beter dan traditioneel dating?
Stel je voor: je gaat naar een bar. Je ziet een vrouw. Je loopt naar haar toe. Je zegt: “Hoi, ik ben Joren.” Ze kijkt je aan. En dan zegt ze: “Ik ben hier met mijn vriendin.” En je loopt weg. Je hebt 20 minuten van je leven verloren. En je voelt je als een idioot.
Online? Je ziet 50 vrouwen. Je swipt 10. 3 komen terug. 1 stuurt een bericht. En dan… ben je al verder dan 90% van de mannen in de bar. Je hebt geen tijd verspild. Je hebt geen ego beschadigd. Je hebt geen drank gedronken om moed te krijgen.
En de kwaliteit? Beter. Want vrouwen die op Tinder zijn, zijn niet daar omdat ze geen vriend hebben. Ze zijn daar omdat ze weten wat ze willen. Ze hebben geen zin in een man die haar een boek geeft en zegt: “Lees dit, dan begrijp je me.” Ze willen een man die haar lacht, haar belooft een trip naar Barcelona, en dan ook daadwerkelijk boekt. Zonder woorden. Met actie.
Ik heb in Barcelona een vrouw ontmoet via Hinge. Ze stuurde: “Je ziet eruit als iemand die weet hoe je een paella maakt.” Ik antwoordde: “Ik maak het niet. Ik eet het. Maar ik weet waar het goed is.” Ze kwam naar Eindhoven. We aten paella in een klein restaurant aan de Dommel. Ze zei: “Je bent niet wat ik dacht. Maar ik heb het gevoel dat ik je al ken.” Dat is de magie. Niet de foto. Niet de bio. De energie.
Welke emotie krijg je?
Niet liefde. Niet obsessie. Niet een gevoel dat je alles hebt gevonden.
Je krijgt controle.
Je voelt je niet meer als een man die op de stoep staat en wacht tot een vrouw hem aankijkt. Je voelt je als iemand die de knop indrukt. En als de knop drukt? Dan voel je je sterk. Niet omdat je er goed uitziet. Maar omdat je weet hoe het werkt.
Je krijgt een gevoel van selectiviteit. Je bent niet meer een man die alles probeert. Je bent een man die weet wat hij wil. En dat maakt je onweerstaanbaar. Niet omdat je rijk bent. Niet omdat je groot bent. Maar omdat je niet bang bent om te kiezen.
En dan… gebeurt het. Een match. Een bericht. Een date. En plotseling… ben je niet meer de man die op zijn telefoon zit. Je bent de man die een vrouw in de ogen kijkt en zegt: “Dit is het.” En ze knikt. Niet omdat je perfect bent. Maar omdat je echt bent.
Wat je niet moet doen
- Geen foto’s met een auto. Dat is geen status. Dat is een fout.
- Geen quotes van films. “I’m the king of the world” - nee. Dat is een man die probeert te zijn wie hij niet is.
- Geen “I’m looking for my soulmate” - dat is een man die nog nooit een date had.
- Geen foto’s met een hond als je geen hond hebt. Ze checken Instagram. Ze weten het.
De regel van 3
Als je een profiel maakt, volg dit:
- 3 foto’s. Geen meer. Geen minder.
- 3 woorden in de bio die je echt zijn. Niet “funny”, niet “adventurous”. Bijvoorbeeld: “Houd van koffie. En van stilte.”
- 3 minuten per week updaten. Niet meer. Niet minder.
En als je dat doet? Dan begin je niet met swipen. Dan begin je met verbinden.
Wat er daarna gebeurt
Je hebt een match. Je hebt een bericht. Je hebt een date. En dan? Dan gebeurt het. Niet in de bar. Niet op de stoep. Niet in de nacht. Maar in een moment van stilte. Wanneer ze zegt: “Ik heb je al eerder gezien.” En jij zegt: “Waar?” En ze lacht: “Op je profiel. Maar je was… echt.”
Dat is het. Niet de foto. Niet de bio. Niet de app. Jij. En hoe je jezelf laat zien. Zonder te proberen.
