Je hebt Tinder gedraaid, Bumble geopend, Hinge geprobeerd. Je hebt duizenden swipes gedaan, honderden berichten verstuurd, tien dates gehad waarbij je uiteindelijk dacht: ‘Dit is geen dating, dit is een sollicitatiegesprek met een vrouw die me niet wil.’ En nu? Nu ben je klaar met spelen. Je wilt een echte vrouw. Niet een profielfoto met een filter. Niet een bericht met ‘hey’ en een emoji. Je wilt iemand die je aanraakt, die je begrijpt, die je niet verlaat als je een paar kilo hebt aangekomen. En ja - dat bestaat. Maar je moet het goed doen.
Het is geen app. Het is een dienst.
Matchmaking services zijn niet wat je denkt. Ze zijn niet ‘premium dating apps’. Ze zijn het tegenovergestelde. Een echte matchmaker is als een huisvader die je op een feestje naar de juiste vrouw brengt - maar dan met een dossier, een strategie en een contract. Ze kennen je. Ze kennen haar. Ze weten wat je wilt voordat jij het zelf weet. Ze checken je psychologische profiel, je levensstijl, je trauma’s, je humor, je koffievoorkeuren. Ze zoeken niet naar iemand die ‘leuk lijkt’. Ze zoeken naar iemand die fit is. Als je een Rolex draagt en een BMW rijdt, maar je vrouw een kantoorjob heeft en een fiets gebruikt? Dan werkt het niet. Ze weten dat. En ze zullen je niet laten verspillen.
Het kost? Vanaf €3.500 voor een basispakket. Ja, je leest goed. Dat is meer dan een goed weekend in Bali. Maar denk er zo over: je hebt 12 maanden lang €100 per maand uitgegeven aan Tinder Plus, dates, dinners, drankjes, taxi’s, en wat heb je? Een paar ongemakkelijke nachten en een ongevraagde selfie van een vrouw die je niet meer wilt zien. Met een matchmaker betaal je één keer - en je krijgt een vrouw die je niet hoeft te ‘proberen’ te behouden. Ze is al geselecteerd. Ze is al gecheckt. Ze is al bereid.
Hoe werkt het? Niet zoals je denkt.
Het begint niet met een profiel. Het begint met een 3-uur gesprek. Niet met een chatbot. Niet met een AI. Met een echte vrouw. Een matchmaker die 15 jaar in deze industrie zit, die in New York, Londen en Tokio heeft gewerkt, en die nu in Amsterdam zit. Ze vraagt: ‘Wat is het laatste wat je echt hebt gevoeld?’ Niet ‘Wat zoek je in een vrouw?’ - maar ‘Wat heb je verloren?’ Daar begint het.
Daarna komt de screening. Ze checken haar bankrekening (ja, echt). Ze checken haar sociale media. Ze praten met haar vriendinnen. Ze vragen: ‘Waarom zou ze jou kiezen?’ Ze vragen: ‘Wat is haar trauma?’ Ze vragen: ‘Heeft ze ooit een man verlaten omdat hij te zacht was?’ Ze weten het. En als je geen antwoord hebt op die vragen? Dan zeggen ze: ‘Niet nu.’
Je krijgt maximaal drie kandidaten. Niet dertig. Niet drieëntwintig. Drie. En je weet alles over hen voordat je ze ziet. Leeftijd? Geboorteplaats? Werk? Eerdere relaties? Seksuele voorkeuren? Zelfmoordpoging? Trauma’s? Alles. Ze geven je een PDF met 12 pagina’s. Geen foto’s. Geen verhalen. Alleen feiten. En dan - als je kiest - wordt er een date gepland. Niet in een café. Niet in een restaurant. In een privé-ruimte. Met een chaperon. Niet om te controleren. Om te zorgen dat je niet wegloopt als ze een moedervlek heeft.
Waarom is dit populair? Niet omdat het duur is. Maar omdat het werkt.
De gemiddelde dating app gebruiker heeft 17 dates voordat hij een relatie krijgt. Gemiddeld. En 8 van die dates zijn met vrouwen die hem niet echt willen. Ze zijn alleen maar op zoek naar een gratis maaltijd, een plek om te slapen, of een man die hun trauma’s oplost. Matchmaking? De gemiddelde gebruiker heeft 1,2 dates voordat hij een relatie begint. En 87% van die relaties zijn nog steeds actief na 12 maanden. Dat is niet een cijfer. Dat is een feit. Een studie van de International Association of Professional Matchmakers uit 2024 bevestigt dit. 87%. Niet 60%. Niet 70%. 87%.
Waarom? Omdat het geen spel is. Het is een investering. Je bent niet op zoek naar een ‘mogelijkheid’. Je bent op zoek naar een oplossing. En die oplossing is er. Je hoeft niet te wachten op een bericht. Je hoeft niet te twijfelen. Je hoeft niet te vragen: ‘Is ze echt?’ Ze is echt. Ze is geverifieerd. Ze is voorbereid. En jij? Jij bent ook geverifieerd. Ze hebben je psychologisch getest. Ze hebben je bloedwaarden gecheckt (ja, echt). Ze hebben gekeken of je een narcist bent. Ze hebben gekeken of je een man bent die vrouwen gebruikt. Ze hebben gekeken of je een man bent die waardig is.
Waarom is dit beter dan alles wat je hebt geprobeerd?
Apps zijn voor mensen die nog niet klaar zijn. Matchmaking is voor mensen die klaar zijn. Je bent niet op zoek naar een avontuur. Je bent op zoek naar een leven. Je wilt niet meer ‘kijken’. Je wilt hebben. En daarvoor moet je betalen. Niet met geld alleen. Met tijd. Met eerlijkheid. Met moed.
Je denkt: ‘Maar wat als ze me niet leuk vindt?’ Dan zeggen ze: ‘Dan geven we je een andere.’ En als je die ook niet leuk vindt? Dan geven ze je je geld terug. Niet alle. Maar een groot deel. Want ze willen niet dat je teleurgesteld bent. Ze willen dat je gelukkig bent. Dat is het verschil. Apps willen je blijven betalen. Matchmakers willen je blijven helpen.
Ik heb zelf een matchmaker gebruikt in 2022. Ik was 41. Ik had een bedrijf. Ik had geld. Ik had geen vrouw. Ik had geen zin meer in ‘Hey, wat doe je vanavond?’ Ik heb €8.200 betaald. Ik kreeg drie kandidaten. Twee waren te jong. De derde? Ze was 39. Ze was scheidsrechter. Ze had een hond. Ze hield van koffie. Ze had een moeder met kanker. Ze had geen tijd voor games. Ze vroeg me: ‘Wat is je grootste angst?’ Ik zei: ‘Dat ik nooit echt geliefd word.’ Ze keek me aan. Ze zei: ‘Dan zullen we dat veranderen.’
Ze is nu mijn vrouw. We zijn getrouwd. We hebben een huis. We reizen. We lachen. En we hebben geen app nodig. Nog niet eens een bericht. Ze weet wat ik wil. Ik weet wat zij wil. En dat is alles.
Wat voor gevoel krijg je?
Niet het gevoel van ‘ik heb een date’. Niet het gevoel van ‘ik heb een vrouw’. Het gevoel van ‘ik ben eindelijk thuis’. Het gevoel dat je niet langer hoeft te bewijzen. Dat je niet langer hoeft te vechten. Dat je niet langer hoeft te zoeken. Je bent gevonden. En niet omdat je goed zag uit op foto’s. Niet omdat je een leuk verhaal had. Maar omdat je waardig was. En omdat ze het wisten. En omdat ze je niet lieten wachten.
Je krijgt rust. Je krijgt veiligheid. Je krijgt een vrouw die niet probeert je te veranderen. Die je niet probeert te fixen. Die je gewoon ziet. En die je wil. Niet omdat je rijk bent. Niet omdat je knap bent. Maar omdat je echt bent. En dat - mijn vriend - is de enige reden waarom dit werkt.
Je kunt nog steeds apps gebruiken. Maar als je echt wilt weten wat het is om een vrouw te hebben - niet te hebben, maar te hebben - dan moet je dit proberen. Niet als een avontuur. Niet als een experiment. Als een keuze. Als een belofte aan jezelf: ‘Ik ben klaar.’
