Je zit er weer mee: je swipet, je matcht, je stuur je eerste bericht met een haha en een emoji van een lachend gezichtje, en dan… stilte. Geen reactie. Geen date. Geen orgasme. En je vraagt je af: waarom lukt het niet? Waarom zijn de meeste vrouwen in 2025 net als een app die je nooit kunt openen? Het is niet jouw schuld. Het is het systeem. En ik weet hoe je het breekt.
Wat is dating in 2025? Niet wat je denkt
Dating is niet meer een avond met wijn en een gesprek over je jeugd. Dat is een herinnering aan 2012. Vandaag de dag is dating een speedrun door een virtuele arena waar iedereen een profiel heeft dat meer gelijk heeft aan een LinkedIn-pagina dan een verhaal over wie ze zijn. Je ziet een vrouw die 17 foto’s heeft: één met een hond, één met een yogamat, één met een glas wijn, één met een zonsondergang, één met een bikini, één met haar ouders, één met een koffiemok, één met een boek, één met een fiets, één met een kattentand, één met een tatoeage, één met een selfie in de spiegel, één met een vriendin die haar neus knijpt, één met een kameel in Marokko, één met een skateboard, één met een zwaard in een kasteel, en één met haar handen op haar heupen en de tekst: ‘Ik zoek iemand die me kan laten lachen, maar niet te veel praten.’ Dat is geen persoon. Dat is een marketingcampagne. En jij? Jij bent de klant die probeert te begrijpen hoe hij een product koopt dat niet bestaat.Hoe krijg je het? Niet door te swipen
Swipen is een verliesstrategie. Ik heb 372 matches gehad in 2024. Vier dates. Twee keer kreeg ik een kus op de wang. Een keer kreeg ik een bericht: ‘Je bent leuk, maar ik ben nu in een relatie met mezelf.’ Dat is geen romantiek. Dat is een psychologische test. Je moet stoppen met wachten op een bericht. Je moet actief zijn. Niet met een berichtje dat begint met ‘Hoi’. Geen. Enkel. Geen. Gebruik een hook. Een echte. Bijvoorbeeld: ‘Je hebt een foto met een kameel. Ik heb een foto met een kameel die me probeerde te eten. Wat was jouw verhaal?’ Dat is geen kleine praatjes. Dat is een uitdaging. En vrouwen houden van uitdagingen. Niet van vragen over hun favoriete Netflix-serie. En dan: ga naar echte plekken. Niet naar de bar waar iedereen zijn telefoon vasthoudt. Ga naar een poetry slam in Wellington. Of naar een volleybalwedstrijd in de zon. Of naar een woensdagavond keukenclub waar mensen samen koken en dan een fles wijn delen. De gemiddelde vrouw die daar is, heeft geen tijd voor een profiel. Ze is er omdat ze iets wil voelen. En jij? Jij bent er omdat je ook iets wil voelen.Waarom is dit zo populair? Omdat het makkelijk is
Datingapps zijn de McDonald’s van liefde. Je kunt het snel krijgen. Het is goedkoop. Het is verslavend. Maar het geeft je geen voedingswaarde. In 2025 gebruiken 73% van de singles in Nieuw-Zeeland minstens één datingapp. Gemiddeld: 3 apps. Gemiddeld: 47 minuten per dag. Gemiddeld: 0,3 dates per maand. Dat is geen dating. Dat is een digitale verslaving met een zachte prijskaart: €15 per maand voor Premium, €25 voor de ‘Ik wil echt iemand vinden’-versie. De meeste mannen denken: ‘Als ik maar genoeg profielen zie, dan vind ik wel iemand.’ Nee. Je ziet geen mensen. Je ziet een algoritme dat je op een hondentuin van afbeeldingen afvoert. Je bent niet op zoek naar een partner. Je bent op zoek naar een dopamine-boost. En dat is de reden waarom je na 6 maanden nog steeds alleen bent. En je voelt je schuldig. En je kijkt naar je vrienden die met hun vrouw en kinderen op Instagram staan. En je denkt: ‘Waarom ik niet?’
Waarom is dit beter? Omdat je geen app nodig hebt
De beste dates die ik ooit had, gebeurden zonder app. In Marrakesh, in een kleine kaaswinkel. Ik vroeg: ‘Is dit de echte manchego?’ Ze lachte: ‘Nee, dat is de dief van de kaas. Ik ben de eigenaresse.’ We dronken thee, ze vertelde me over haar ex die haar had verlaten voor een yoga-instructeur, en ik vertelde haar over mijn ex die me had verlaten voor een Airbnb-host. We lachten. En toen gingen we naar een dakterras met een uitzicht op de minaretten. Geen foto’s. Geen berichten. Geen swipe. Geen match. Geen ‘like’. En we hadden geen idee wat we gingen doen na die avond. Maar we wisten dat we het wilden doen. Dat is het verschil. Apps geven je een lijst. Echte ervaringen geven je een moment. En in dat moment, als je haar lach hoort, als je haar hand voelt als ze je arm aanraakt, als je merkt dat je niet meer denkt aan je telefoon… dan weet je: dit is het. Niet het profiel. Niet de bio. Niet de foto met de hond. Dit is het.Welke emotie krijg je? Niet wat je denkt
Je denkt: ik wil liefde. Ik wil seks. Ik wil iemand die me begrijpt. Maar de waarheid? Je wilt bevestiging. Je wilt weten dat je nog steeds aantrekkelijk bent. Dat je nog steeds waarde hebt. Dat je niet alleen bent. Dat je niet fout bent. Dat is waarom je blijft swipen. Dat is waarom je berichten stuurt die beginnen met ‘Hoi’. Dat is waarom je jezelf verandert in iemand die ‘gezond’ lijkt, ‘sportief’ lijkt, ‘mysterieus’ lijkt. Je probeert te zijn wat zij wil. Maar zij wil niets. Ze is net zo verloren als jij. De echte emotie die je krijgt als je het goed doet? Verwachting. Niet hoop. Niet angst. Niet verdriet. Verwachting. De verwachting dat je iets zult voelen. Dat je iets zult ontdekken. Dat je niet meer hoeft te zoeken. Dat je gewoon bent. En dat ze dat ook is.
